Znaczenie Sakramentu Eucharystii
Sakrament
Małżeństwa ze swej natury jest nastawiony na
zbawienie małżonków. Przez tę szczególną
służbę miłości chrześcijanin przyczynia się także do
zbawienia osobistego. Sakrament ten udziela
szczególnego posłania w Kościele i służy budowaniu
Ludu Bożego.
Przymierze małżeńskie, przez które mężczyzna i
kobieta tworzą ze sobą wspólnotę całego życia,
skierowaną ze swej natury na dobro małżonków oraz do
zrodzenia i wychowania potomstwa, zostało między
ochrzczonymi podniesione przez Chrystusa Pana do
godności sakramentu.
Głęboka wspólnota życia i miłości małżeńskiej,
ustanowiona przez Stwórcę i unormowana Jego prawami,
zawiązuje się przez przymierze małżeńskie... Sam
bowiem Bóg jest twórcą małżeństwa”.
Małżeństwo nie jest instytucją czysto ludzką.
Bóg, który stworzył człowieka z miłości, powołał go
także do miłości, która jest podstawowym i wrodzonym
powołaniem każdej istoty ludzkiej. Człowiek został
bowiem stworzony na obraz i podobieństwo Boga, który
sam jest Miłością. Ponieważ Bóg stworzył mężczyznę i
kobietę, ich wzajemna miłość staje się obrazem
absolutnej i niezniszczalnej miłości, jaką Bóg
miłuje człowieka. Jest ona dobra, co więcej bardzo
dobra, w oczach Stwórcy. Miłość małżeńska, którą Bóg
błogosławi, jest przeznaczona do tego, by była
płodna i urzeczywistniała się we wspólnym dziele
zachowywania stworzenia: „Bóg im błogosławił, mówiąc
do nich: «Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście
zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną»” (Rdz
1, 28). Pismo święte stwierdza, że mężczyzna i
kobieta zostali stworzeni wzajemnie dla siebie: „Nie
jest dobrze, żeby mężczyzna był sam”. Bóg daje mu
niewiastę, „ciało z jego ciała”. "Dlatego to
mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy
się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym
ciałem” (Rdz 2, 24). Jezus wskazuje, że oznacza to
nienaruszalną jedność ich życia, przypominając, jaki
był „na początku” zamysł Stwórcy: „A tak już nie są
dwoje, lecz jedno ciało” (Mt 19, 6).
W obrządku łacińskim małżeństwo między dwojgiem
wierzących katolików jest zazwyczaj zawierane
podczas Mszy świętej, ze względu na związek
wszystkich sakramentów z Misterium Paschalnym
Chrystusa.
Zawierającymi przymierze małżeńskie są
mężczyzna i kobieta, ochrzczeni, wolni do zawarcia
małżeństwa, którzy w sposób dobrowolny wyrażają
swoją zgodę.
„Być wolnym” oznacza:
– nie być poddanym przymusowi;
– nie mieć przeszkody ze strony prawa naturalnego
czy kościelnego.
Kościół uważa wzajemne wyrażenie zgody przez
małżonków za nieodzowny element, który „stwarza
małżeństwo”. Jeśli nie ma zgody, nie ma małżeństwa.
Małżonkowie chrześcijańscy... we właściwym sobie
stanie i porządku życia mają własny dar wśród Ludu
Bożego”. Właściwa łaska sakramentu małżeństwa jest
przeznaczona dla udoskonalenia miłości małżonków i
dla umocnienia ich nierozerwalnej jedności. Przez tę
łaskę „podtrzymują się wzajemnie. z pomocą wiernej
miłości, a przyjmowanemu z miłości do Boga potomstwu
wpajają chrześcijańskie nauki i ewangeliczne cnoty”.
JAK WZIĄĆ ŚLUB?
- Po podjęciu decyzji o małżeństwie należy zgłosić się do kancelarii parafialnej. Warto to uczynić nawet pół roku przed planowaną datą ślubu, aby zarezerwować dogodny termin oraz spokojnie rozpocząć nauki przedślubne i sporządzić protokół przedmałżeński.
-
Potrzebne
dokumenty
- dowód osobisty
- świadectwo chrztu (ważne 3 miesiące od daty wystawienia) - tylko osoby spoza naszej parafii
- świadectwo bierzmowania (jeżeli brakuje informacji o bierzmowaniu na świadectwie chrztu)
- świadectwo nauki religii z ostatniej uczęszczanej klasy
- świadectwo ukończenia kursu przedmałżeńskiego
- przy ślubie konkordatowym zaświadczenie z USC stwierdzające brak przeszkód w prawie polskim do zawarcia małżeństwa (dokument ważny 3 miesiące - przynosi się je w trakcie przygotowania)
- w przypadku wdowców - akt zgonu współmałżonka
- personalia świadków ślubu: nazwisko i imiona, adres zamieszkania, data i miejsce urodzenia (wymagany wiek to ukończony 18 rok życia)